Paryż. Montparnasse

W 2012 roku popularny był film Woody Alena -O północy w Paryżu, dziejący się w monparnasskich barach i restauracjach. A głowni bohaterowie spotykają się w La Coupole. Kolejnego dnia naszej randki małżeńskiej wybraliśmy się na spacer po Montparnasse, dzielnicę znaną z pisarzy , artystów i całe Belle Epoque. W tych knajpach jadał Hemingway, Picasso czy Llosa.....
Szczerze.... kiedy ogląda się resto z zewnątrz ... słaba to atrakcja

a tu wieża Montparnasse- wg mnie szpecąca paryskie panoramy . Ale tutaj też wrócimy...

po czym poznać turystów ? po piciu kawy przy kawiarnianych stoliczkach.
Restauracje i bary to prawdziwe życie Francuzów. Poranną kawkę pija się w kawiarenkach. Poranną prasę przegląda się w kawiarenkach. Raczej nie zaproszą cię do siebie do domu na kolację, ale za to często do restauracji.Dużej rodzinie czasem nie opłaca się gotować.
 Jeżeli pracujesz w większym przedsiębiorstwie, to każde ma kantynę. Nikt nie nosi z sobą kanapek do pracy. Tradycją jest chodzenie na wspólny lunch do kantyny. Gdzie pełny posiłek to symboliczne pieniążki. U mnie 2,8 euro ;)
Resto też nie są drogie. 10-15 euro .
ale wracając do turystów i kawki przy takim stoliczku....Francuz tu pić nie będzie. Co więcej - kawa jest to znacząco droższa. 3 e . Jak chcesz napić się dobrej kawy taniej - wchodzisz do baru i pijesz ją przy kontuarze. 0,8 e czasem nawet z Croissantem. . Bo nie trzeba zatrudniać kelnera ;) , bo nie żerujemy na stałych bywalcach.
Od kiedy porozumiewam się swobodnie po francusku, od wtedy - uwielbiam to. Te poranne anegdoty, uśmiechy, życzliwą atmosferę...ciekawostki które można usłyszeć. Nawet jak jest się turystą :) i wszyscy mają tego świadomość. Dla mnie to kwintesencja francuskości :)
Przy stoliczku jest miło, uprzejmie i z uśmiechem ....ale bez tej poufałości i small talków.